Dobra mama to ktoś, kto stara się podejmować decyzje w najlepszym interesie dziecka. Dobra mama nie musi być doskonała. Nikt nie jest doskonały. Żadne dziecko też nie jest idealne.
Oto 10 wskazówek, jak być lepszą i skuteczną mamą. Nie przejmuj się, jeśli okaże się, że wielu z tych rzeczy nie robisz lub nie robisz ich cały czas, ważne, żebyś zmierzała w dobrym kierunku.
Słowo poucza, przykład pociąga. Nie mów dziecku czego chcesz, aby zrobiło. Pokaż mu. Człowiek jest szczególnym gatunkiem po części dlatego, że możemy uczyć się przez naśladownictwo. Jesteśmy zaprogramowani do kopiowania działań innych, aby je zrozumieć i włączyć do naszych własnych. W szczególności dzieci bardzo uważnie obserwują wszystko, co robią ich rodzice.
Bądź więc osobą, którą chcesz, aby było Twoje dziecko – szanuj swoje dziecko, okazuj mu pozytywne zachowanie i postawę, miej empatię wobec emocji swojego dziecka – a twoje dziecko pójdzie w twoje ślady.
Pokaż swoją miłość. Nie ma czegoś takiego jak kochać za bardzo. Kochanie nie może zepsuć dziecka, co najwyżej źle rozumiana miłość, przejawiająca się w pobłażliwości, zbyt niskich oczekiwaniach i nadmiernej ochronie – takie działania w imię miłości mogą zepsuć dziecko.
Kochanie dziecka powinno być proste, to przytulanie bez skrępowania, spędzanie z nim czasu i słuchanie jego problemów każdego dnia. Okazywanie zainteresowania uwalnia hormony dobrego samopoczucia i przywiązania – takie jak oksytocyna, a to przynosi głębokie poczucie spokoju, emocjonalnego ciepła i zadowolenia u dziecka, nie wspominając o bliższej relacji z tobą.
Wyznaczanie granic i bycie konsekwentnym to klucz. Bądź miła i stanowcza. Bycie dobrym rodzicem oznacza, że musisz nauczyć swoje dziecko co jest dobre, a co złe. Dzieci rodzą się z około 100 miliardami komórek mózgowych (neuronów) o stosunkowo niewielkich połączeniach.
Te połączenia tworzą nasze myśli, napędzają nasze działania, kształtują naszą osobowość i zasadniczo określają, kim jesteśmy. Są tworzone, wzmacniane i „rzeźbione” poprzez doświadczenia w naszym życiu. Dlatego pozwól dziecku doświadczać pod twoim czujnym okiem. Nie ochraniaj dziecka za wszelką cenę przed trudnościami, każda wymagająca sytuacja ma sens i zaprocentuje w przyszłości. Śpiewaj dzieciom piosenki. Zrób maraton łaskotania. Idź do parku. Śmiejcie się, ale zmierz się również z napadami złości. Rozwiązujcie wspólnie problemy. Te doświadczenia nie tylko tworzą dobre połączenia w mózgu Twojego dziecka, ale także tworzą wspomnienia o Tobie, które Twoje dziecko nosi przez całe życie.
Bądź dla swojego dziecka zawsze i wszędzie. Niech Twoje dziecko wie, że zawsze będziesz przy nim, zareagujesz z wrażliwością i uważnością na jego potrzeby. Wspieraj i akceptuj swoje dziecko jako jednostkę. Bądź ciepłą, bezpieczną przystanią dla swojego dziecka, gdzie może się schronić i znajdzie zrozumienie, to zaprocentuje zaufaniem i obustronnym szacunkiem.
Komunikacja, komunikacja i jeszcze raz komunikacja. Komunikując otwarcie będziesz mieć lepsze relacje ze swoim dzieckiem, a twoje dziecko przyjdzie do ciebie, gdy pojawi się problem. Rozmawiaj o wszystkim i uważnie słuchaj. Proś dziecko, aby opisało, co się stało i jak się czuło. Nie musisz dostarczać rozwiązań. Nie musisz mieć także na wszystko gotowych odpowiedzi. Samo słuchanie i zadawanie pytań pomoże dziecku zrozumieć czego doświadczyło i poszukać rozwiązania.
Refleksja nad własnym dzieciństwem. To krok w kierunku zrozumienia, dlaczego wychowujemy tak, a nie inaczej. Zanotuj rzeczy, które chciałabyś zmienić i zastanów się, jak zrobiłabyś to inaczej. Staraj się być uważna i zmieniaj swoje zachowanie następnym razem, gdy pojawią się problematyczne sytuacje. Wiele z nas chce wychowywać swoje dzieci inaczej niż zrobili to nasi rodzice. Nawet ci, którzy mieli dobre wychowanie i szczęśliwe dzieciństwo, czasem chcą zmienić niektóre aspekty tego, jak zostali wychowani, jednak kiedy otwieramy usta, mówimy tak, jak robili to nasi rodzice. Nie poddawaj się, jeśli na początku ci się nie uda. Potrzeba dużo praktyki, aby świadomie zmienić metody wychowania dziecka.
Rodzice też potrzebują ulgi i zwrócenia uwagę na własne samopoczucie. Często, gdy rodzi się dziecko rzeczy takie, jak własne zdrowie lub kondycja twojego małżeństwa są na drugim planie. Jeśli nie zwrócisz na nie uwagi, staną się one w przyszłości problemami. Poświęć sobie i swoim relacjom trochę czasu. Zestresowani rodzice częściej wybuchają. Nie bój się prosić o pomoc. Posiadanie czasu dla siebie jest ważne. To, w jaki sposób rodzice dbają o siebie fizycznie i psychicznie ma duży wpływ na podejście do dzieci i życia rodzinnego. Jeśli te dwa obszary zawiodą, Twoje dziecko również ucierpi.
Bicie dziecka jest jedynie wzorem dla dziecka, że może rozwiązać problemy przemocą. Dzieci, które są bite częściej wszczynają bójki z innymi dziećmi. Są bardziej skłonni stać się prześladowcami i używać agresji słownej/fizycznej do rozwiązywania sporów. W późniejszym okresie życia częściej są skłonni do wykroczeń i zachowań antyspołecznych. Kary cielesne i kary nadmiarowe w stosunku do przewinienia nie uczą dziecka odróżniać dobra od zła, uczą jedynie jak uniknąć konsekwencji. Dziecko jest wtedy zmotywowane, aby uniknąć złapania.
Jaki jest twój cel wychowania dziecka? Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko dobrze radziło sobie w szkole, było produktywne, odpowiedzialne i niezależne, pełne szacunku, cieszyło się dobrymi relacjami z Tobą i innymi, było opiekuńcze i współczujące oraz miało szczęśliwe, zdrowe i satysfakcjonujące życie. Zastanów się ile czasu poświęcasz na pracę nad osiągnięciem tego celu?
Być może spędzasz większość czasu po prostu próbując przetrwać kolejny dzień. Aby tryb przetrwania nie zdominował twojego życia, gdy poczujesz się zła lub sfrustrowana zastanów jakie zachowania są pożyteczne dla Ciebie i Twojego dziecka. Znajdź sposób na przekształcenie każdego trudnego doświadczenia na okazję do nauki i wniosków na przyszłość. Takie podejście nie tylko pomoże ci zachować zdrową perspektywę, ale także będzie to praca nad budowaniem dobrych relacji z dzieckiem.
Rodzicielstwo jest jedną z najbardziej zbadanych dziedzin psychologii. Wiele technik, praktyk lub tradycji rodzicielskich zostało naukowo udowodnionych, zweryfikowanych, udoskonalonych lub obalonych. Korzystanie z wiedzy naukowej nie jest oczywiście strategią uniwersalną. Każde dziecko jest inne. Nawet w ramach najlepszego stylu rodzicielstwa może istnieć wiele różnych skutecznych praktyk rodzicielskich, które możesz wybrać zgodnie z temperamentem swojego dziecka.
Chociaż rodzicielstwo jest trudne, może być też bardzo satysfakcjonujące. Na nagrodę być może trzeba będzie poczekać, ale każdy wysiłek jaki włożysz dzisiaj zaprocentuje nie tylko poczuciem, że wychowanie może być wspaniałe, pozwoli Ci także się cieszyć, że wychowałaś dziecko na osobę samodzielną, empatyczną i radzącą sobie w życiu.
