Jak to zrobić? Jak być dobrą mamą? Jak zadbać o dziecko? Jak niczego nie pominąć? Jak okazać dziecku miłość? Jak?
Ile takich pytań sobie zadajesz?
Jak często i czy znajdujesz odpowiedź?
Masz ogólne wyobrażenie czego potrzeba twojemu dziecku: jedzenia, schronienia, edukacji, ubrań, miłości, przygotowania do życia etc…
Kochasz swoje dziecko i czujesz, że chcesz okazywać mu tę miłość, ale czy wiesz jak?
Cała sztuka polega na tym, żeby to widzieć i dać dziecku odczuć, że kochasz je miłością bezwarunkową.
Bezwarunkowa miłość jest jak gwiazda przewodnia w wychowaniu dziecka, bez niej wychowanie jest zajęciem uciążliwym i irytującym.
Bezwarunkowa miłość oznacza, że kochamy nie bacząc na nic, bez względu na wszystko, a co jest najtrudniejsze bez względu na zachowanie dziecka, co nie oznacza, że postępowanie dziecka ma nam się zawsze podobać.
Bezwarunkowa miłość oznacza, ze kochamy dziecko nawet wtedy, kiedy doprowadza nas do pasji… Żeby kochać bezwarunkowo staraj się zawsze pamiętać, że:
Jak wychowywać swoje dziecko?
Kochaj bezwarunkowo, bo to jest fundament więzi z dzieckiem i tylko tak zapewniać mu pełny i nieskrępowany rozwój, a to pozwoli uniknąć takich problemów jak uraza, brak odwzajemnionej miłości, poczucia winy, brak poczucia bezpieczeństwa i strachu.
Prawie wszystkie znane mi opracowania dotyczące wychowania dzieci wskazują na to, że dziecko nieustannie stawia rodzicom jedno pytanie: Czy mnie kochasz? I zadaje to pytanie głownie swoim zachowanie, rzadko słownie.
Uzyskanie odpowiedzi na to emocjonalne pytanie jest bezwzględnie najważniejszą rzeczą w życiu każdego dziecka. Dziecko oczekuje odpowiedzi również w kategorii zachowania się, tym razem twojego.
Dziecko jest bardzo wrażliwe na nasze czyny, dużo bardziej niż na słowa, którymi się z nim komunikujemy.
A czy wiesz, że twoje dziecko ma w sobie pewien „zbiornik emocjonalny”? Jest to oczywiście przenośnia, ale bardzo realna. Twoje dziecko ma określone potrzeby emocjonalne, a stopień ich zaspokojenia przez miłość, zrozumienie, dyscyplinę, stawianie granic etc. wpływa na jego samopoczucie i zachowanie. Od samopoczucia zależy czy jest ono zadowolone czy zagniewane, przygnębione czy wesołe, a od jego zachowania czy jest posłuszne czy nieposłuszne, płaczliwe, roześmiane, czy zamknięte w sobie.
Im pełniejszy „zbiornik emocjonalny” tym lepiej, tym lepsze samopoczucie i zachowanie.
Zachowanie i rozwój twojego dziecka mogą być dobre tylko wtedy, kiedy systematycznie będziesz napełniała jego zbiornik, bo to właśnie ty mamo masz tę moc napełniania zbiornika.
Zachowanie dziecka wskazuje na stan tego zbiornika – jest miernikiem jego wypełnienia. Tylko wtedy, kiedy zadbasz o uzupełnianie zbiornika twoje dziecko będzie szczęśliwe i wykorzysta w pełni swoje możliwości oraz dobrze zareaguje na czasem konieczną dyscyplinę.
Dziecko jest twoim zwierciadłem, odbija twoją miłość, ale jej nie inicjuje. Jeżeli dajesz mu miłość, dziecko ją tobie odda. Jeżeli nie dasz mu miłości nie będzie miało czego oddać.
Bezwarunkową miłość odda bezwarunkowo – warunkową miłość odda warunkowo.
Duża liczba dzieci w dzisiejszych czasach nie czuje się kochana przez rodziców, a jednak w swojej praktyce nie spotkałam zbyt wielu rodziców, którzy nie kochaliby swoich dzieci z całego serca.
Kiedy rozmawiam z rodzicami z przyjemnością stwierdzam, że większość z nich nie tylko kocha swoje dzieci, ale jest szczerze zainteresowana tym, co mogliby zrobić dla swoich dzieci.
Chodzi o to, żeby dziecko poczuło, że ci na nim naprawdę zależy, na zbudowaniu więzi z nim. Dzieci potrafią doskonale rozpoznać twój nastrój i nastawienie oraz intencję i zaangażowanie
po twoich reakcjach. Jeżeli więc chcesz, by twoje dziecko czuło i wiedziało, że je kochasz, postępuj tak, żeby twoje zachowania właśnie to wyrażało. Inaczej dziecko zacznie przysparzać kłopotów swoim zachowaniem, zwłaszcza dochodząc do wieku dojrzewania.
Bezwarunkową miłość do dziecka możesz najbardziej efektywnie okazać na 4 sposoby:
Im częściej będziesz patrzyła na swoje dziecko z miłością, tym bardzie będzie ono karmione twoją miłości i tym pełniejszy będzie jego zbiornik emocjonalny.
Co mam na myśli pisząc „kontakt wzrokowy”? Patrzenie z miłością prosto w oczy dziecka. Nie tylko wtedy, kiedy dziecko zachowa się dobrze, kiedy jesteśmy z niego dumne (pisałam wcześniej o miłości warunkowej), ale ZAWSZE
Rodzice łatwo popadają w nawyk nawiązywania kontaktu wzrokowego dla podkreślenia ważności tego co mówią do dziecka, w szczególności, kiedy je karcą. Jednak wykorzystywanie patrzenia w oczy dziecku do wzmocnienia
wydawanych poleceń, czy reprymendy, krytykowania, to katastrofalny błąd. Jeszcze większym i niedopuszczalnym błędem jest unikanie kontaktu wzrokowego z dzieckiem w ramach kary za jakieś przewinienie.
Świadome unikanie wzroku jest okrutne i często boleśniejsze niż kara cielesna i może być przeżyciem, które dziecko będzie pamiętało przez całe życie.
Używaj kontaktu wzrokowego do przekazywania bezwarunkowej miłości, najczęściej jak się da, nie jest to środek do utrzymania dzieci w posłuszeństwie. Pełen miłości kontakt wzrokowy zmniejsza napięcia i lęki dziecka.
Zwiększa jego poczucie bezpieczeństwa i pewność siebie, to skutkuje niezaburzonym rozwojem i lepszym przyswajaniem wiedzy.
To najoczywistszy sposób w jaki możesz okazać miłość dziecku, a jednak rodzice w biegu i zapracowaniu często redukują kontakt fizyczny ze swoim dzieckiem do pomocy przy ubieraniu, czy wsiadaniu do samochodu.
Pełen ciepła kontakt fizyczny jest potrzebny dziecku jak powietrze. Nie mam na myśli wyłącznie obejmowania, całowania i tym podobnych czułości. To takie proste i naturalne – dotknąć ramienia dziecka, lekko szturchnąć je z uśmiechem i czułością, zmierzwić mu włosy.
W dotyku naszych rąk drzemie cudowna, uzdrawiająca siła, która zapewnia dzieciom poczucie bezpieczeństwa i sukces w roli rodzica. Dziecko, któremu rodzice okazują miłość wzrokiem i dotykiem będzie się dobrze czuło ze sobą i z innymi ludźmi.
Bedzie łatwo nawiązywało kontakty, to cenny dar, jaki może od ciebie otrzymać. Dobrze jest o tym pamiętać, zwłaszcza jeżeli jesteś mamą syna, bo w naszej kulturze często unika się zwłaszcza kontaktu fizycznego w stosunku do chłopca, żeby go nie rozpieścić, a to jest szkodliwy stereotyp.
I fałszywe założenie, że takie uzewnętrznienie miłości wobec syna oznacza zniewieściałość. Chłopcy potrzebują takiej samej dawki czułości i miłości jak dziewczynki, potrzebują żartobliwego mocowania się, klepania po plecach, mierzwienia włosów i przytulania, spontanicznego okazywania uczuć.
To wymaga czasu i to sporo, będziesz musiała czasem zrezygnować z czegoś na co masz wielką ochotę, jednak jako kochająca mama na pewno dostrzegasz, kiedy dziecko potrzebuje ciebie i twojej uwagi.
Nie przegap tego, nawet jak będziesz się czuła za bardzo zmęczona, by ją okazać.
Co to jest ukierunkowana uwaga? To poświęcenie dziecku twojej pełnej, niczym nie zmąconej uwagi w taki sposób, że czuje się ono w takiej chwili najważniejsze i bezwarunkowo kochane,
że jest dla ciebie na tyle ważne, żeby zyskać twoje całkowite zainteresowanie, uznanie i troskę, że jest wyjątkowe.
Z mojego matczynego i zawodowego doświadczenia wiem, że o ukierunkowana uwagę jest najtrudniej i dziecku brakuje jej najbardziej. Trudno zaspokoić tę potrzebę. Nie dostrzegamy jej z wielu przyczyn.
Zastępujemy to różnymi substytutami, prezentami. Mamy dwadzieścia cztery godziny na dobę i siedem dni w tygodniu, nie jesteśmy w stanie zrobić wszystkiego co powinniśmy, jednak przyjmij hierarchię ważności.
Na którym miejscu jest twoje dziecko? Na pierwszym? Drugim? Trzecim? Czwartym? Musisz to ustalić, inaczej twoje dziecko będzie się czuło zaniedbane. Nie da się tego przerzucić na kogoś innego.
Chodzi o odczucie dziecka, że jest teraz z mamą, ma ją wyłącznie dla siebie i jest dla mamy w tym momencie najważniejszy na świecie. To zasadnicza potrzeba każdego dziecka. Bez ukierunkowanej uwagi
dziecko odczuwa, że wszystko jest ważniejsze od niego i ugruntowuje się w nim niskie poczucie własnej wartości. W efekcie czuje się niepewne i zakłóca to to jego rozwój.
Przebywaj ze swoim dzieckiem sam na sam i z zainteresowaniem słuchaj tego co chce ci powiedzieć, daj się poprowadzić w wymyślonej przez dziecko zabawie, zadawaj pogłębiające pytania, patrz w oczy dziecka.
Chwytaj okazje do takiego bycia ze swoim dzieckiem najczęściej jak się da.
Zachęta do pożądanego działania jest lepsza niż kara za złe zachowanie. Każde dziecko czasem zachowuje się niewłaściwie, dlatego, że często komunikuj się z otoczeniem w sposób dziecięcy, niedojrzały i nieracjonalny.
Dziecko stale nas „wypróbowuje”. Napięcie wewnętrzne zmusza dziecko do szukania miłości, jeżeli nie znajduje odpowiedzi w której jest potwierdzenie jego potrzeby, jego zachowanie staje się coraz bardziej niepożądane i natarczywe.
Czy ci się to podoba czy nie, to liczba sposobów zachowania dziecka jest ograniczona i wiele z nich będzie w określonej sytuacji niewłaściwych, zwłaszcza, kiedy nie zadbasz o napełnienie jego zbiornika emocjonalnego.
Zawsze zadaj sobie pytanie, czego brakuje mojemu dziecku? Przeprowadź logiczną analizę i tylko wtedy będziesz w stanie właściwie zareagować na złe zachowanie, a przede wszystkim dać mu to, czego potrzebuje.
Zależy czy będzie to kontakt wzrokowy, czy kontakt fizyczny, czy ukierunkowana uwaga.
Pamiętaj, że kara bez mocnego fundamentu bezwarunkowej miłości i opartej na tej miłości dyscyplinie nie przyniesie niczego prócz popsucia się stosunków między tobą a dzieckiem.
Wracamy do pytania – Jak wychowywać swoje dziecko? Właściwy proces wychowawczy powinien być wyważony. Dziecku potrzeba wszystkiego: kontaktu wzrokowego, kontaktu fizycznego, ukierunkowanej uwagi, dyscypliny, próśb, stanowczości, elastyczności, poleceń, pobłażliwości, pouczeń, zachęcania, aktywnego słuchania i twojego dobrego przykładu.
Wszystkiego we właściwych ilościach, tak by dziecko czuło się bezwarunkowo kochane.
